loading...
یک دم
احمد حسینی بازدید : 27 جمعه 28 تیر 1392 نظرات (0)

باشگاه فوتبال پرسپولیس تهران یک باشگاه فوتبال ایرانی است که در سال ۱۳۴۲ در شهر تهران، پایتخت ایران بنیانگذاری شده‌است.[۶]

پرسپولیس در جام خلیج فارس بازی می‌کند و پس از سال ۱۳۴۷، در تمامی ادوار برگزارشده در بالاترین سطح لیگ فوتبال ایران حضور داشته‌است.[۷] این باشگاه پرافتخارترین[۸][۹] و پرهوادارترین[۱۰] باشگاه فوتبال در ایران است و شهرآورد این تیم با استقلال، مهمترین بازی باشگاهی در ایران است.همچنین طبق گزارش کنفدراسیون فوتبال آسیا، پرسپولیس به عنوان پرهوادارترین تیم فوتبال آسیا شناخته شده‌است و پس از آن دالیان چین و الهلال عربستان در رتبه‌های بعدی قرار دارند.[۱۱][۱۲]

پرسپولیس از آغاز تاریخ خود، ۹ بار در بالاترین دسته لیگ فوتبال ایران به قهرمانی رسیده (یک جام منطقه‌ای، ۲ جام تخت جمشید، ۴ جام آزادگان و ۲ جام خلیج فارس) و از این جهت رکورددار است. ۵ بار قهرمانی در جام حذفی ایران و یک قهرمانی در جام برندگان جام آسیا از دیگر قهرمانی‌های مهم پرسپولیس‌اند.

فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال این باشگاه را در رده چهارم برترین باشگاه‌های فوتبال آسیا در قرن بیستم اعلام کرده‌است.[۱۳] همچنین طبق رده‌بندی برترین تیم‌های باشگاهی جهان در سال ۲۰۱۲ میلادی، تیم فوتبال پرسپولیس تهران با ۷۵ امتیاز و کسب رتبه ۲۹۵ جهان، سومین تیم ایرانی و در بین تیم‌های قاره آسیا در مکان سی و سوم قرار گرفت.[۱۴]باشگاه پرسپولیس اولین وتنها باشگاه ایرانی‌ست که هواپیمای اختصاصی دارد.[۱۵]

 

تاریخچه

 

پیش از انقلاب

دهه ۱۳۴۰

بازیکنان آغازگر نخستین بازی رسمی باشگاه پرسپولیس (پس از پیوستن شاهینی‌ها) برابر تاج در روز ۱۶ فروردین ۱۳۴۷ در ورزشگاه امجدیه.[۱۶] مربی پرسپولیس پرویز دهداری بود.[۱۷]
پیوستن بازیکنان تیم فوتبال منحل شده شاهین تهران به پرسپولیس، باعث محبوبیت این تیم شد.[۱۸]

باشگاه ورزشی پرسپولیس متعلق به «شرکت سی. آر. سی» در دی ماه سال ۱۳۴۲ به دست علی عبدُه در اوین و جاده قدیم شمیرانات بنیانگذاری شد. باشگاه اصلاً در بولینگ و چند ورزش دیگر فعال بود (بولینگ عبده) و یک تیم فوتبال در دسته دوم تهران داشت.[۱۹][۱۱][۲۰][۲۱] در آن سو، و در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۴۶؛ باشگاه شاهین که در دهه ۱۳۴۰ بازیکنان زیادی در تیم ملی ایران داشت و در میان مردم محبوب بود، به دستور سازمان ورزش و تفریحات ایران رسماً منحل شد.[۲۲][۲۳] با رایزنی‌های عبده با پرویز دهداری (مربی شاهین) و مسعود برومند (سرپرست شاهین)، بیشتر بازیکنان باشگاه شاهین به پرسپولیس پیوستند و باعث شهرت و محبوبیت آن شدند.[۱۱][۲۰][۲۳][۲۴] دهداری مربی و برومند سرپرست پرسپولیس شدند و باشگاه توانست در مسابقات رده‌بندی دسته‌های کشور در گروه خود اول شود و به بالاترین دسته لیگ فوتبال ایران راه یابد.[۱۱] آن‌ها در مسابقات قهرمانی آسیا (مسابقاتی که میان تیم‌های ایرانی برای شرکت در جام باشگاه‌های آسیا برگزار شد) نیز قهرمان شدند و به عنوان نخستین نماینده ایران به جام باشگاه‌های آسیا رفتند.[۱۱][۲۵][۲۶]

در سال ۱۳۴۸، محمود خیامی، مدیر کارخانه ایران ناسیونال که از هواداران شاهین بود تصمیم گرفت برای تبلیغ خودروی تازه‌تولید پیکان از بازیکنان پرسپولیس استفاده کند[۱۱] و پس از امضای پروتکل همکاری با عبده[۲۴] بازیکنان پرسپولیس به شکل دسته‌جمعی به باشگاه پیکان کوچیدند[۲۰] و با این تیم موفق به کسب مقام قهرمانی در جام جام باشگاه‌های تهران ۱۳۴۸ شدند، در حالی که پرسپولیس در جایگاه یازدهم قرار گرفت.[۲۷] یک سال بعد بازیکنان به پرسپولیس بازگشتند و تحت رهبری حسین فکری،[۲۴] پس از تاج در جای دوم جام باشگاه‌های تهران ۱۳۴۹ قرار گرفتند.[۲۸] در همین سال دست پرسپولیس از جام منطقه‌ای هم کوتاه ماند.[۲۹]

دهه ۱۳۵۰ تا انقلاب

بازیکنان پرسپولیس در سال ۱۳۵۰ تمامی بازی کنان تیم خود را به پیکان قرض داد و خود در ان دوره از مسابقات شرکت نکرد تا پیکان در این سال با ۱۳ پیروزی و ۱ شکست از ۱۴ بازی جام منطقه‌ای ایران ۱۳۵۰ به دومین قهرمانی تاریخ خود رسید آن قهرمانی و تمامی برد ها به طور مشترک در افخارات هر دو تیم وجود دارد .[۳۰]

در سال ۱۳۵۰، پرسپولیس تحت مربیگری آلن راجرز[۲۴] در دومین دوره جام منطقه‌ای به قهرمانی رسید.[۳۰] یک سال بعد، عبده اعلام کرد باشگاه پرسپولیس حرفه‎ای است[۲۴][۲۰] و بازیکنانش فقط در بازی‎های حرفه‌ای شرکت خواهند کرد. بنابراین بازیکنان به دو دسته تقسیم شدند و عده‎ای در تیم حرفه‎ای و عده‌ای در تیم آماتور عضویت یافتند.[۳۱] در آن سال مسابقات فوتبال کشوری در ایران برگزار نگردید، و پرسپولیس که در جام باشگاه‌های تهران ۱۳۵۱ با تیم آماتورهایش شرکت کرده‌بود، در میان ۱۶ تیم در جای یازدهم قرار گرفت.[۳۲] در آن دوره پرسپولیس در ورزشگاه اختصاصی خود موسوم به ورزشگاه آپادانا[۳۳] تمرین می‎کرد و عبده برای فعال نگه‎داشتن تیم اصلی، باشگاه‎های صاحب‌نامی همچون سائوپائولو و چلسی را برای بازی دوستانه به تهران آورد.[۳۱] اما در سال ۱۳۵۲ به دلیل عدم وجود زیرساخت‎های فوتبال حرفه‎ای در ایران[۱۱] و اعتراض خسروانی به آتابای، رئیس وقت فدراسیون فوتبال ایران[۳۱] عبده پس از فروش ورزشگاه باشگاه فعالیت حرفه‎ای پرسپولیس را منحل کرد.[۲۴][۲۰][۳۳]

پرسپولیس در این سال‎ها، کم‎کم از مکتب شاهین فاصله گرفت.[۱۱]

جام تخت جمشید در سال ۱۳۵۲ بازگشایی شد. در ۵ دوره‌ای که از این جام برگزار شد، پرسپولیس همواره از بهترین تیم‌ها بود و به ۲ قهرمانی (۱۳۵۲ و ۱۳۵۴) و ۳ نایب‌قهرمانی (۱۳۵۳، ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶) رسید.[۱۱][۳۴][۲۴] جام تخت جمشید ۱۳۵۷ نیز در حال انجام بود که با روی‌دادن انقلاب نیمه‌کاره ماند. پرسپولیس در این جام با یک امتیاز کمتر از شهباز دوم بود.[۳۵]

پرسپولیس تا پایان جام تخت جمشید پرافتخارترین باشگاه فوتبال ایران بود.[۱۱]

پس از انقلاب

انقلاب و دهه ۱۳۶۰

علی پروین ملقب به «سلطان» که از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران است،در دهه ۶۰ مربی–بازیکن تیم فوتبال پرسپولیس بود.[۶]

پس از انقلاب، باشگاه تحت تاثیر آن قرار گرفت و لیگ کشوری فوتبال ایران منحل شد.[۱۸] بسیاری از بازیکنان تیم عوض شدند،[۱۱][۳۶] اما توانستند در جام شهید اسپندی (۱۳۵۸) قهرمان شوند.[۲۴] با آغاز جنگ ایران و عراق و دهه ۱۳۶۰، لیگ فوتبال سراسری ایران همچنان تعطیل بود (تا سال ۱۳۶۸ که جام قدس برگزار گردید) و پرسپولیس تنها در جام باشگاه‌های تهران شرکت می‌کرد.[۲۰] این باشگاه در ۱۰ دوره برگزاری این جام در دهه ۶۰، به ۷ قهرمانی و ۲ نایب‌قهرمانی دست یافت.[۲۴][۳۷] در سال ۱۳۶۶، پرسپولیس در کنار قهرمانی در جام حذفی تهران و جام باشگاه‌های تهران، موفق به کسب اولین قهرمانی خود در جام حذفی ایران هم شد تا در یک سال ۳ جام بگیرد.[۲۴]

دهه ۱۳۷۰

دهه ۱۳۷۰، برای باشگاه موفقیت‌آمیز بود و با یک قهرمانی در جام برندگان جام آسیا[۳۸] آغاز شد. پرسپولیس در ۱۰ دوره جام آزادگان شرکت کرد و به ۴ قهرمانی و ۳ نایب‌قهرمانی دست‌یافت.[۲۴][۳۹] این باشگاه در این سال‌ها از پایه‌های اصلی تیم ملی فوتبال ایران بود،[۴۰] تا جایی که در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه ۹ نفر از ۲۲ بازیکن ایران در آن زمان عضو این تیم بودند.[۴۱] پرسپولیس در این دهه به ۲ قهرمانی جام حذفی و ۳ بار سومی جام باشگاه‌های آسیا نیز دست یافت.[۲۴][۲۵]

دهه ۱۳۸۰

پرسپولیس با برد در هفته پایانی ۸۷-۸۶ برابر سپاهان پس از ۶ سال نخستین قهرمانی‌اش را به دست آورد.[۴۲]

با آغاز دهه ۱۳۸۰، لیگ برتر فوتبال ایران راه‌اندازی شد و پرسپولیس در نخستین دوره آن قهرمان شد.[۴۳][۴۴] فصل بعد، پرسپولیس از نخستین دوره لیگ قهرمانان آسیا حذف شد[۴۵] و در لیگ نتایج خوبی نگرفت. این سال‌ها آغاز دورانی بود که سالنامه رسمی باشگاه آن را «دوران جدال با بحران» نامیده‌است، تا جایی که پرسپولیس حتی مقام ۹ام لیگ را هم تجربه کرد.[۲۴] دو فصل بعد، پرسپولیس پس از ۶ سال دوری از جام در جام خلیج فارس ۸۷-۱۳۸۶ به قهرمانی رسید[۴۲] و این دهه را با دو قهرمانی متوالی در جام حذفی (۸۹-۱۳۸۸ و ۹۰-۱۳۸۹) به پایان برد.[۴۶]

نام، نماد و رنگ

نماد باشگاه در سال ۱۳۴۹
پیراهن پرسپولیس در فصل ۸۷-۱۳۸۶ تولید اول‌اشپورت
سرستون هما در تخت جمشید

پرسپولیس یک واژهٔ یونانی به معنای شهر پارسی است که از دو واژهٔ «پرسه» (به یونانی: Πέρσης)‏ به معنای پارسی و «پولیس» (به یونانی: Πόλις)‏ به معنای شهر تشکیل شده‌است. یونانیان باستان به پارسه یا تخت جمشید، پایتخت دودمان هخامنشیان، پرسپولیس می‌گفتند.[۴۷]

در سال ۱۳۶۰، سازمان تربیت بدنی نام بولینگ عبده را به مجموعه ورزشی شهید چمران تغییر داد و قرار شد پرسپولیس از سال ۱۳۶۱، با نام دیگری فعالیت کند.[۴۸] بازیکنان در اعتراض به این تصمیم، در بازی با هما در جام باشگاه‌های تهران حاضر نشدند و قهرمانی این مسابقات را از دست دادند.[۳۶][۴۸] در دی ۱۳۶۵، پرسپولیس تحت پوشش بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی قرار گرفت. بنیاد مستضعفان تصمیم گرفت نام تیم را به «آزادی» تغییر دهد. بازیکنان با این تغییر نام موافق نبودند.[۴۸] در ۲۷ بهمن ۱۳۶۵، نام باشگاه رسماً به «پیروزی» تغییر یافت. اداره کل تربیت بدنی استان تهران در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که «این تغییر نام به پیشنهاد بازیکنان صورت گرفته‌است.»[۴۹] با این وجود، رسانه‌ها و مردم ایران بیشتر نام پرسپولیس را به کار می‌برند.[۴۸]

در آگهی ثبت نمادی که شرکت فرهنگی ورزشی پرسپولیس در سال ۱۳۷۰ به ثبت رسانده، این توضیح آمده‌است: «کلمه پرسپولیس و علامت فانتزی. تصویر جامی که از دو طرف با دو سر اسب هخامنشی تلاقی دارد.»[۵۰]

رنگ قرمز یکی از مهمترین نمادهای باشگاه فوتبال پرسپولیس به شمار می‌آید. به جز فصل ۸۶-۱۳۸۵ و چند بازی لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۰۹ که بازیکنان پرسپولیس لباس‌های راه‌راه سفید و قرمز پوشیدند،[۵۱][۵۲] از آغاز همواره رنگ اصلی پیراهن پرسپولیس قرمز بوده‌است. از این رو آنان را «ارتش سرخ»[۱] و «سرخپوشان»[۲] می‌نامند. پیراهن دوم باشگاه نیز به طور سنتی سفید بوده‌است. از فصل ۹۰-۱۳۸۹ پیراهن دوم باشگاه به رنگ مشکی تغییر کرد که در پی آن در فصل ۹۱-۱۳۹۰ نیز این رنگ به عنوان رنگ دوم پیراهن باشگاه برگزیده شد.[۵۳] در یک نظرسنجی که پیش از لیگ دهم از سوی پایگاه خبری باشگاه پرسپولیس انجام شد، ۴۲ درصد از هواداران، رنگ مشکی و ۱۷ درصد رنگ سفید را برای رنگ پیراهن دوم باشگاه برتری داده‌اند.[۵۴]

مدت‌ها بر سر قانونی بودن استفاده از نام پرسپولیس یا پیروزی بحث‌هایی بر سر زبان‌ها بود تا اینکه سرانجام در ۲۲ فروردین ۱۳۹۱، محمد رویانیان، مدیرعامل وقت باشگاه پرسپولیس، از رأی قطعی دادگاه برای بازگشت برند پرسپولیس خبر داد. لذا برای همیشه نام پیروزی از داخل پرانتز جلوی نام پرسپولیس برداشته شد.[۵۵]

پرسپولیس در فرهنگ عامه و رسانه‌ها

پرسپولیس به عنوان یک باشگاه فوتبال، کاملاً در میان مردم ایران شناخته‌شده‌است.[۱۹] عادل فردوسی‌پور در مجله ورلدساکر در این باره می‌نویسد: «نخستین پرسشی که هواداران فوتبال در ایران از یکدیگر می‌پرسند این است که قرمز هستی یا آبی؟»[۶] رسانه‌های ایران به شدت اخبار این باشگاه را پوشش می‌دهند و «حاشیه»های زیادی پیرامون افراد حاضر در باشگاه‌است.[۵۶] افکار عمومی ایران امروز نیز همانند دیگر جوامع،[۵۶][۵۷] تحت تاثیر این رسانه‌های ورزشی قرار دارند.[۵۸][۵۹] در چند سال اخیر بیش از ۵۰ وبگاه در فضای اینترنت با نام پرسپولیس وجودداشته‌است. برخی از این وبگاهای هواداری و خبری، خود را «سایت کانون هواداران پرسپولیس» و یا «سایتی رسمی» معرفی می‎کنند. دسته‎ای از این وبگاه‌ها که خط مشی حمایتی یا مخالفتی با گروه یا اشخاص خاصی دارند، منتسب به لیدرها و افراد نزدیک به اشخاص مرتبط با باشگاه دانسته می‎شوند.[۶۰]

در پی پوشش گسترده اخبار باشگاه و شعارهای خاص روی سکوهای ورزشگاه،[۶۱] در سال‌های اخیر امنیت شغلی مدیران عامل و مربیان این باشگاه همواره در خطر قرار داشته‌است.[۵۶] جان دیوردن، نویسنده وب‌گاه گل در گزارشی با نام «تردید آسیا: آیا مربیگری پرسپولیس بزرگترین و دشوارترین کار در فوتبال آسیا است؟»، جو رسانه‌ها را «جانوری ترسناک» و مربیگری این تیم را «شغلی پرفشار» توصیف می‌کند.[۵۶]

در فصل ۸۷-۱۳۸۶ که به قهرمانی پرسپولیس در جام خلیج فارس منتهی شد، فیلم مستندی با نام مردان پرسپولیس درباره این باشگاه ساخته‌شد. قرار بود قسمت دوم این فیلم در سال بعد ساخته شود که با مخالفت داریوش مصطفوی، مدیرعامل آن زمان پرسپولیس این فیلم ساخته‌نشد.[۶۲] سانسور و کیفیت پائین ساخت این فیلم با انتقادهایی همراه بود.[۶۳]

همچنین در دهه‌های ۱۳۴۰، (عزیز اصلی) ۱۳۵۰ (محراب شاهرخی) و ۱۳۷۰ (احمدرضا عابدزاده، علی پروین، حمید استیلی و افشین پیروانی) نیز شماری از بازیکنان این باشگاه در فیلم‌های سینمای ایران به بازیگری پرداختند.[۶۴]

در سال ۱۳۸۸، پرسپولیس به عنوان نخستین باشگاه ایرانی ساخت سرود رسمی‌اش را با همکاری داریوش خواجه‌نوری، خواننده و گیتاریست ایرانی آغاز کرد.[۶۵] این ترانه «آهنگ سرخ» نام دارد و بازیکنان سابق باشگاه آن را خوانده‎اند.[۶۶] پیش از این نیز خوانندگانی مانند فرزین برای پرسپولیس خوانده‌بودند.[۶۵] قاسم افشار نیز در دهه ۷۰ آلبومی با نام «قرمزته» منتشر کرده‌بود.[۶۷]

پرسپولیس و سیاست

در دوران پهلوی

پیش‎زمینه‎ها (پیش از ۱۳۴۷)

پیش از شکل‎گیری پرسپولیس، خاستگاه آن یعنی شاهین درگیر جریانات سیاسی شده‎بود و سیاست میراث پرسپولیس از شاهین بود.[۲۳] مردم کوچه و خیابان، شاهین را مرکز جریان ضدشاهنشاهی می‌دانستند[۲۳] و اکثر هواداران شاهین از مخالفان بودند.[۶۸] جریانات سیاسی و نفوذ پرویز خسروانی باعث انحلال شاهین شد.[۲۳][۱۸]

رابطه پرسپولیس و دربار (۱۳۵۷-۱۳۴۷)

پس از انحلال شاهین، هوادارانش به جهت حضور بازیکنان شاهین در پرسپولیس، از سال ۱۳۴۷ به این تیم گرویدند و تا سال ۱۳۵۷، سکوهای پرسپولیس، کمابیش جایگاه مخالفان شاه محسوب می‎شد.[۲۳] تاج که نماد حکومت شاهنشاهی محسوب می‎شد[۲۳] نیز در تقابل و رقابت با این پرسپولیس قرار گرفت.[۱۸]

به جز علی عبده، ارتشبد محمد خاتم( فرمانده نیروی هوایی شاهنشاهی ایران ) و فاطمه پهلوی، عضوی از خانواده سلطنتی ایران نیز به پرسپولیس نزدیک بودند و کماکان رابطه خوبی با پرویز خسروانی نداشتند.[۲۳] بنابراین پرسپولیس جایگاه مناسبی برای مخالفان بود چرا که مانند شاهین «ظاهر مخالف» نداشت.[۲۳] عبده نزد خانواده شاه محبوبیت داشت، چنانچه افتتاح طبقه دوم بولینگ عبده توسط محمدرضا و فرح پهلوی انجام شد؛ اما پس از سال ۱۳۵۴ و درگذشت خاتم، روابط عبده با فاطمه پهلوی و دربار رو به تیرگی گرایید.[۲۳]

در دوران جمهوری اسلامی

اوایل انقلاب و دهه ۶۰ (۱۳۷۰-۱۳۵۷)

پس از انقلاب، پرسپولیس به مانند تاج، در دست انقلابیون قرار گرفت، ملی شد و تغییر نام داد؛[۱۸] و سپس تحت نظر بنیاد مستضعفان قرار گرفت.[۲۳] به نوشته هوشنگ شهابی در دانشنامه ایرانیکا، حکومت جدید پس از انقلاب دل خوشی از فوتبال نداشت و مخالفان شاه معتقد بودند که او برای دور نگه‌داشتن جوانان از سیاست، تب فوتبال را در جامعه رواج می‎داده‌است.[۱۸] در دهه ۶۰ تقابل فوتبال و سیاست بارها منجر به تحریک تماشاگران و سکوهای پرسپولیس شد[۲۳][۱۸] و این مهر تائیدی بود بر دیدگاه حکومت که تب فوتبال بر ضد انقلاب است.[۱۸] در این دهه محمد دادکان و محمدحسن انصاری‌فرد از جمله بازیکنان پرسپولیس بودند که در دوران بازیگری خود وارد جریانات سیاسی شدند.[۲۳]

دهه ۷۰ و آغاز ورود سیاسیون (۱۳۸۰-۱۳۷۰)

به طور کلی (و به شکل خاص در باشگاه استقلال) اولین جرقه ورود سیاسیون و سیاست به فوتبال در سال ۱۳۶۹ زده‎شد.[۲۳] سیاست در قبال فوتبال آرام‌تر شد و پوشش تلویزیونی مسابقات افزایش یافت.[۱۸] پرسپولیس و استقلال در این دهه درگیر جناح‎بندی‎های سیاسی شدند اما تا پیش از دوم خرداد جناح‎بندی‎های آنان تقریباً نامشخص بود.[۲۳]

در سال ۱۳۷۲ به اصرار حسن غفوری‌فرد، پرسپولیس زیر نظر فردی از کابینه هاشمی رفسنجانی (حسین محلوجی) قرار گرفت.[۲۳]

در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۷۶ علی‌رغم انتظارات، امیر عابدینی، مدیرعامل وقت پرسپولیس و جمعی از بازیکنان در اقدامی از علی‌اکبر ناطق‌نوری حمایت کردند و در آن سو علی فتح‎الله‎زاده، مدیرعامل وقت استقلال به همراه بازیکنان و مربیان در نامه‎ای سرگشاده به حمایت از محمد خاتمی پرداختند. این آخرین باری بود که دو باشگاه بدین شکل علنی و صریح موضع‎گیری سیاسی کردند.[۲۳]

دو سال بعد، در ۲۰ تیر ۱۳۷۸ یعنی دو روز پس از واقعه کوی دانشگاه، در حالی که جامعه هنوز دچار التهاب بود و «با وجود شایعات و مشکلات، در فضایی نه‎چندان دلچسب و گرم»،[۶۹] بازی سنتی پرسپولیس–استقلال در فینال جام حذفی با آرامش برگزار شد و علی‎رغم تلاش‌های انجام‎شده برای تحریک تماشاگران، هیچ شعار سیاسی شنیده نشد.[۲۳]

دهه ۸۰ (۱۳۹۰-۱۳۸۰)

پس از آن که در سال ۱۳۸۰، رای دادگاه به تعلق پرسپولیس به دولت صادر شد، محسن مهرعلیزاده، رئیس وقت تربیت بدنی تلاش کرد که در ترکیب هیئت مدیره پرسپولیس از افراد متمایل به اصلاح‌طلبی استفاده نماید.[۲۳] پس از آغاز دوران ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد و برگزاری انتخابات شورای اسلامی شهر تهران، یاران احمدی‌نژاد توافق کردند تا پرسپولیس زیر نظر شهرداری تهران به کار خود ادامه دهد.در این چند سال اخیر باشگاه پرسپولیس بین همچون توپی بین این مدیر آن مدیر پاس میشد تا اینکه در زمستان90 به محمد رویانیان سپرده شد.که هیچ گونه سابقه ورزشی و تیم داری تا از قبل از آن نداشته و به عقیده بساری با استفاده از لابی دولتی و قدرت به این سمت رسیده و از روی به کار آمدن حواشی متعدیا را برای باشگاه به ارمغان آورده[۲۳]

ورزشگاه و زمین تمرین

ورزشگاه خانگی

پیش از انقلاب

پرسپولیس پیش از ساخته شدن ورزشگاه آزادی، بازی‌های خود را در ورزشگاه امجدیه (ورزشگاه شهید شیرودی) برگزار می‌کرد و زمانی که بنیانگذاری شده‌بود، ورزشگاهی مجهز به استخر، زمین ژیمناستیک و بولینگ در مجموعه بولینگ عبده (شهید چمران کنونی) داشت. این مجموعه در مرداد ۱۳۵۷ آتش گرفت.[۳۶]

عبده در شهرک اکباتان زمینی خرید و در آن‌جا یک ورزشگاه فوتبال با نام «آپادانا» بنا کرد. پرسپولیس به علت کمبود امکانات برای هوادارانش و همکاری‌نکردن دیگر باشگاه‌ها، تنها یک بازی در ورزشگاه آپادانا انجام داد و پس از آن، از آپادانا به عنوان زمین تمرین استفاده کرد. به دلیل حمایت نکردن دیگر باشگاه‌های ایران از حرفه‌ای‌گری پرسپولیس، عبده در سال ۱۳۵۲ ورزشگاه آپادانا را به ارزش ۲۰۰٬۰۰۰ تومان به باشگاه راه‌آهن فروخت ورزشگاه آپادانا امروز ورزشگاه راه‌آهن نامیده می‌شود و در همسایگی ورزشگاه شهید دستگردی قرار دارد. پس از انقلاب، در سال ۱۳۵۹ بنیاد مستضعفان و جانبازان دارایی‌های باشگاه را مصادره کرد.[۳۳] [۳۶]

پس از انقلاب

  • باشگاه پرسپولیس ورزشگاه اختصاصی ندارد و برای بازی‌های خانگی خود ورزشگاه آزادی تهران را اجاره می‌کند تیم ملی فوتبال ایران و استقلال تهران نیز در این ورزشگاه به میدان می‌روند.در پی بازسازی چمن ورزشگاه آزادی در فصل ۸۲-۸۱، پرسپولیس بازی‌های خانگی خود را در ورزشگاه تختی برگزار کرد

در روزهای پایانی سال ۱۳۸۴، وبگاه رسمی باشگاه خبرهایی دربارهٔ این که پرسپولیس «ورزشگاه شهر قدس» را خریده‌است، منتشر کرد؛اما این ماجرا به علت مشکلات مالی و حقوقی باشگاه پایان یافت و به ثمر نرسید

زمین تمرین

پیش از انقلاب، زمین‌های تمرین پرسپولیس ورزشگاه آپادانا[۳۳] و بولینگ عبده[۳۶] بود. وقتی بولینگ عبده مصادره شد پرسپولیس در تپه‌های داوودیه تمرین می‌کرد.[۳۶]

در سالیان اخیر، تمرینات تیم اصلی بیشتر در ورزشگاه کارگران انجام می‌شد.[۷۰] در شهریور ۱۳۸۷، پس از انتقال باشگاه راه‌آهن به شهرری، پرسپولیس ورزشگاه راه‌آهن را به ارزش ۱۵۰ میلیون تومان برای یک سال اجاره کرد و پس از ۳۵ سال به ورزشگاه خانگی دیرین خود در شهرک اکباتان بازگشت.[۷۱][۷۲] هم‌اکنون تیم اصلی پرسپولیس در ورزشگاه شهید درفشی‌فر تمرین می‌کند.[۷۳] تیم‌های پایه نیز در ورزشگاه امام رضا تمرین و بازی می‌کنند.[۲۴][۷۴]

هواداران و هماوردان

هواداران

هجوم هواداران پرسپولیس به زمین چمن ورزشگاه آزادی پس از قهرمانی در لیگ برتر ۸۷-۸۶

پرسپولیس باشگاه پرهواداری است.[۱۹][۶] بر پایه نظرسنجی‌های انجام شده باشگاه پرسپولیس به عنوان پرهوادارترین باشگاه فوتبال ایران معرفی شده‌است.[۱۰] و بنا بر اعلام وبگاه رسمی، باشگاه برای هوادارنش ارزش بسیاری قائل است.[۷۵] با این که باشگاه پرسپولیس در تهران قرار دارد، در سراسر ایران هوادار دارد و در بازی‌های خارج از خانه نیز عده زیادی برای تشویق آن‌ها به ورزشگاه می‌روند.[۱۹][۶] این باشگاه در امارات متحده عربی[۷۶] و قطر[۷۷] نیز هوادارانی دارد. عادل فردوسی‌پور در مجله ورلدساکر می‌نویسد: «پرسپولیس با بیش از ۳۰ میلیون هوادار به عنوان محبوب‌ترین باشگاه آسیا شناخته می‌شود.»[۶] بنا بر نوشته همشهری‌آنلاین، کنفدراسیون فوتبال آسیا در فهرستی پرسپولیس را بالاتر از الهلال عربستان و دالیان چین پرهوادارترین باشگاه آسیا معرفی کرده‌بود.[۱۱] همچنین، این باشگاه رکورد پرتماشاگرترین بازی لیگ قهرمانان آسیا را با ۹۶٫۲۰۰ نفر تماشاگر در سال ۲۰۱۲ و در بازی با الغرافه قطر، در اختیار دارد.[۷۸]رکورد قبلی پرتماشاگرترین بازی لیگ قهرمانان آسیانیز مربوط به بازی پرسپولیس و بنیادکار ازبکستان با حضور ۹۵،۲۲۵ نفر در سال ۲۰۰۹ می باشد که در اختیار پرسپولیس بوده است.

هواداران سرشناس

هماوردان

استقلال تهران

ورزشگاه آزادی در جریان ۵۸امین شهرآورد تهران، ۷ اسفند ۱۳۸۳

بازی میان پرسپولیس و استقلال، دو باشگاه پرهوادار و پرافتخار ایران، مهم‌ترین مسابقهٔ باشگاهی فوتبال در ایران است.[۶] رکورد بیشترین گل زده و شکست ناپذیری (شش بازی رسمی) در داربی تهران در اختیار تیم پرسپولیس تهران است. همچنین نخستین بازی دو تیم در روز ۱۶ فروردین ۱۳۴۷، نخستین بازی رسمی پرسپولیس بود که با نتیجهٔ بدون گل پایان یافت.[۱۳۷] فردای آن روز، روزنامه کیهان ورزشی (مهمترین روزنامه ورزشی آن زمان) روی جلد خود هیچ چیز از بازی ننوشت و تیتری از فوتبال دخترها داشت.[۱۳۸] بر خلاف گذشته، امروزه این بازی همواره با حساسیت بالا و تماشاگران زیاد همراه‌است و برگزاری آن بازتاب‌های زیادی در ایران دارد.[۶][۱۳۹] معمولاً این بازی را حدود ۱۰۰.۰۰۰ نفر در ورزشگاه آزادی تهران تماشا می‌کنند.[۶] این شهرآورد گاهی به خشونت میان بازیکنان، و درگیری میان هواداران می‌انجامد و هولیگان‌ها به ناوگان حمل و نقل عمومی از جمله اتوبوس‌ها آسیب می‌زنند.[۱۳۹][۱۴۰] مجله ورلدساکر در شماره ژوئیه ۲۰۰۸ خود، فهرستی از ۵۰ شهرآورد دنیا منتشر کرد؛ و شهرآورد تهران را در رتبه ۱ام آسیا و ۲۲وم جهان قرار داد.[۱۴۱]

سپاهان اصفهان

با این که پرسپولیس و سپاهان هر دو از باشگاه فوتبال شاهین به وجود آمدند، در گذشته بازی این دو هماوردی محسوب نمی‌شد. با آغاز جام خلیج فارس و قهرمانی باشگاه‌های اصفهانی در جام‌های فوتبال ایران، به اهمیت بازی‌های رودرروی باشگاه‌های اصفهان و تهران افزوده‌شد. پس از نبرد قهرمانی پرسپولیس و سپاهان در جام حذفی ۸۵-۱۳۸۴ و لیگ برتر ۸۷-۱۳۸۶، این حساسیت و اهمیت دوچندان شد، به گونه‌ای که هم‌اکنون این هماوردی از مهمترین بازی‌های دو باشگاه در هر فصل است.[۱۴۲][۱۴۳]

آمار و ترین‌ها

  1. در جریان رقابت‌های لیگ قهرمان باشگاه‌های آسیا
پرسپولیس۶-۱الشباب امارات (۲۱ مارس ۲۰۱۲)[۱۶۷]
  1. در جریان لیگ برتر فوتبال ایران
پرسپولیس۶-۰پیکان (۳۱ اکتبر ۲۰۱۲)[۱۶۸]
  1. در جریان رقابت‌های جام حذفی ایران
پرسپولیس۶-۰ملوان (۱۹ دسامبر ۲۰۱۲)[۱۶۹]

آمار و ترین‌های بازیکنان و مربیان

کریمی در چهارمین هفته از لیگ آزادگان ایران، در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۷۷ تک گل پرسپولیس را در مقابل سایپا به ثمر رساند و یک روز بعد از سوی منصور پورحیدری به تیم تیم ملی فوتبال ایران دعوت شد.

  • اولین برد تاریخ فوتبال ایران در خاک کره شمالی با گلزنی کریمی بدست آمده است[۱۷۶]

تیم ملی فوتبال ایران در مرحله مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ در مقابل کره شمالی در پیونگ یانگ به میدان رفت، که کریمی ۲ بار گلزنی کرد تا ایران برای اولین بار در خاک کره شمالی به برتری برسد.

  • علی کریمی اولین و تنهاترین لژیونر تاریخ فوتبال ایران به شمار می رود؛ که در اولین حضور در لیگ معتبر اروپایی (بوندسلیگا) شماره خود (۸) را پوشیده است.[۱۷۶]

مهدی مهدوی کیا شماره ۳۳ بوخوم، ۱۵ و ۷ هامبورگ، وحید هاشمیان شماره ۲۳ و ۱۶ هامبورگ، علی دایی شماره ۹ آرمینیا بیله‌فلد و هرتابرلین و ۲۴ بایرن مونیخ، جواد نکونام شماره ۲۴ اوساسونا. علی کریمی در دو فصل حضور در بایرن مونیخ با پیراهن همیشگی شماره ۸ خود در ۴۲ بازی رسمی در مسابقات مختلف برای این تیم به میدان رفت.

  • علی کریمی تنها لژیونر تاریخ فوتبال ایران به شمار می رود؛ که در اولین بازی لیگ قهرمانان اروپا گلزنی کرده است[۱۷۶]

کریمی در سال ۲۰۰۵ در اولین بازی خود برای بایرن مونیخ در لیگ قهرمانان اروپا در مقابل سالرزبورگ اتریش ۱ گل زد و ۱ پاس گل داد تا اولین لژیونر تاریخ فوتبال ایران باشد که در اولین بازی خود در لیگ قهرمانان اروپا گلزنی کرده است.مهدی مهدوی کیا لژیونر دیگر فوتبال ایران در سال ۲۰۰۰ پس از بازی با تیم بروند بی دانمارک،[۱۷۷] در دومین بازی خود در لیگ قهرمانان اروپا در مقابل یوونتوس برای هامبورگ گلزنی کرد.

  • علی کریمی تنها لژیونر تاریخ فوتبال ایران به شمار می رود؛ که در دومین هفته از حضور در لیگ معتبر اروپایی (بوندسلیگا) به عنوان عضو منتخب هفته انتخاب شده است.[۱۷۶]

کریمی در دومین بازی خود برای بایرن مونیخ در مسابقات بوندسلیگا در مقابل بایرلورکوزن ۱ گل زد و ۱ پاس گل داد تا در تیم منتخب هفته بوندسلیگا به انتخاب کیکر آلمان قرار بگیرد.

  • اولین برد تاریخ فوتبال ایران در خاک یک کشور اروپایی با هت تریک کریمی در مقابل اسلواکی بدست آمده است.[۱۷۶]

تیم ملی فوتبال ایران برای آماده‌سازی بیشتر در مرحله آخر مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ در منطقه آسیا به رهبری میروسلاو بلاژویچ در اروپا اردو زد و طبق برنامه در یك بازی تداركاتی مقابل اسلواکی در براتیسلاوا به میدان رفت. علی كریمی در این دیدار هت‌تریک كرد و یك پاس گل داد تا تیم ملی ایران اولین برد خود مقابل یك تیم ملی اروپایی در خاك آن كشور را كسب كند. ( اسلواکی ۳ - ایران ۴ )

  • علی کریمی کریمی تنها لژیونر تاریخ فوتبال ایران به شمار می رود؛ که حضور در فوتبال اروپا را با یک تیم بزرگ شروع کرده است.[۱۷۶]

کریمی در سال ۲۰۰۵ علارقم پیشنهاداتی از لیگ برتر انگلستان، فرانسه،‌ ایتالیا، اسپانیا و آلمان [۱۷۸] به عنوان دومین خرید بایرن مونیخ پس از فیلیپ لام به این تیم آلمانی؛ که در رنکینگ تیم های باشگاهی جهان در رتبه سوم قرار داشت پیوست.

انجمن آمار فوتبال بريتانيا صد بازيکن برتر تاريخ فوتبال جهان را با توجه به معيارهاي آماري از جمله بازي‌ها و گل‌هاي ملي و تعداد کاپیتانی معرفي کرد که نام علی دایی در این آمار به عنوان نفر ۲۶ به چشم می خورد. (این آمار مورد تایید فیفا نیست).

فصل‌های اخیر

جدول زیر عملکرد کلی پرسپولیس از آغاز لیگ برتر را نشان می‌دهد.

فصلرتبه در لیگ برترجام حذفیجام
باشگاه‌ها
۱۳۸۰-۸۱
قهرمان
؟
راه نیافت
۱۳۸۱-۸۲ ۳ام
۱/۸ پایانی
دور گروهی
۱۳۸۲-۸۳ ۵ام
؟
راه نیافت
۱۳۸۳-۸۴ ۴ام
۱/۸ پایانی
۱۳۸۴-۸۵ ۹ام
نایب قهرمان
۱۳۸۵-۸۶ ۳ام
نیمه پایانی
۱۳۸۶-۸۷
قهرمان
۱/۸ پایانی
۱۳۸۷-۸۸ ۵ام
۱/۴ پایانی
۱/۱۶ پایانی
۱۳۸۸-۸۹ ۴ام
قهرمان
راه نیافت
۱۳۸۹-۹۰ ۴ام
قهرمان
دور گروهی
۱۳۹۰-۹۱ ۱۲ام
۱/۴ نهایی
۱/۱۶ پایانی
۱۳۹۱-۹۲ ۷ام
نایب قهرمان
راه نیافت

تیم‌های دیگر

 

تیم‌های پایه

پرسپولیس در رده‌های سنی امید، جوانان، نوجوانان و نونهالان تیم دارد.[۲۴][۱۹۶]

تیم دوم

پیش از انقلاب

پرسپولیس پیش از انقلاب «تیم آماتورها» داشت. در جام باشگاه‌های تهران ۱۳۵۱، پرسپولیس رسماً با تیم آماتورهایش در جام شرکت کرد.[۳۲] مهدی عسگرخانی، دروازبان آماتورهای پرسپولیس برجسته‌ترین بازیکن آن تیم بود که بعداً به تیم اصلی رسید، به ابومسلم فروخته‌شد و به تیم ملی ایران نیز دعوت شد.[۲۴]

پس از انقلاب

در روز ۲۸ شهریور ۱۳۸۵، محمدحسن انصاری‌فرد مدیرعامل آن زمان پرسپولیس با مدیرعامل باشگاه فوتبال سرخپوشان دلوار افزار توافقنامه‌ای امضا کرد که بنابر آن، تیم فوتبال سرخپوشان تیم دوم پرسپولیس می‌شد.[۲۴][۱۹۷] پس از پایان آن فصل بهادر عبدی[۱۹۸] و فرهاد خیرخواه،[۱۹۹] (آقای‌گل دسته یک) که در سرخپوشان بازی می‌کردند به پرسپولیس پیوستند. پس از تغییر مدیرعامل پرسپولیس رابطهٔ دو باشگاه کمرنگ شد و باشگاه پرسپولیس به برخی تعهدات خود عمل نکرد.[۲۰۰] در آبان ۱۳۸۷ امتیاز باشگاه سرخپوشان به باشگاه دیهیم اهواز واگذار شد.[۲۰۱] پس از آن پرسپولیس تا حدود یک سال تیم دومی نداشت،[۲۰۲] اما در آبان ۱۳۸۸ «تیم ب پرسپولیس» راه‌اندازی شد.[۲۰۳][۲۰۴] این تیم در روزهای پایانی سال ۱۳۹۰ قهرمان مسابقات حذفی باشگاه‌های تهران شد.[۲۰۵]

تیم زنان

تیم فوتبال دختران پرسپولیس در سال ۱۳۵۵،هنگامه افشار نفر اول نشسته از چپ کاپیتان تیم فوتبال بانوان پرسپولیس .

پرسپولیس پیش از انقلاب تیم زنان داشت. آن‌ها پس از تاج و به همراه دیهیم و عقاب از پیشگامان فوتبال زنان در ایران بودند.[۲۰۶] در تابستان ۱۳۸۷، رئیس کمیته بانوان فدراسیون فوتبال ایران از این باشگاه درخواست کرد تا در لیگ شرکت کند.[۲۰۷] در اواخر همان سال، پرسپولیس امتیاز تیم زنان پیکان را در اختیار گرفت و در لیگ شرکت کرد.[۲۰۸] در فروردین ۱۳۸۸ تیم فوتسال زنان پرسپولیس به مقام سوم غرب آسیا رسید.[۲۰۹]

تیم فوتسال

باشگاه پرسپولیس در لیگ فوتسال تا سال ۱۳۹۱ دارای تیم بود. اما در فروردین ماه سال ۹۱ به علت تبانی بازیکنان پرسپولیس در بازی با تیم گیتی پسند اصفهان٫محمد رویانیان٫مدیرعامل وقت باشگاه٫تیم فوتسال پرسپولیس را منحل کرد.[۲۱۰]

تیم وزنه‌برداری

در ۲۶ مرداد ۱۳۹۱ تیم وزنه‌برداری باشگاه پرسپولیس به همت مدیرعامل باشگاه (محمد رویانیان) تشکیل شد.[۲۱۱] بهداد سلیمی قهرمان فوق سنگین‌وزن المپیک ۲۰۱۲ لندن اولین عضو رسمی تیم وزنه‌برداری باشگاه پرسپولیس می‌باشد.[۲۱۲]

تیم دومیدانی

در مرداد ۹۱ تیم دو و میدانی باشگاه تشکیل شد و احسان حدادی نایب قهرمان المپیک ۲۰۱۲ لندن در رشته پرتاب دیسک نیز به عنوان نخستین ورزشکار با تیم دو و میدانی باشگاه پرسپولیس قراداد بست.[۲۱۳]

دانشگاه پرسپولیس

دانشگاه جامع علمی کاربردی پرسپولیس ٬ اولین دانشگاه ورزشی ایران٬در ۱۱ آذر ۱۳۹۱ و با سرمایه‌گذاری باشگاه فرهنگی ورزشی پرسپولیس تهران ٬در زمان مدریت محمدرضا رویانیان افتتاح شد.[۲۱۴][۲۱۵][۲۱۶] داریوش سودی[۲۱۷][۲۱۸] اولین مدیر این دانشگاه می‌باشد. ابتدا این واحد دانشگاهی در رشته‌های مربی‌گری فوتبال، فوتسال و آمادگی جسمانی٬ در نظام پودمانی و در مقطع کاردانی با ظرفیت پذیرش آقا و خانم در همه رشته به صورت برابر دانشجو می‌پذیرفت.[۲۱۹] ولی پس از چندی[۲۲۰]٬ رشته‌های خبرنگاری ورزشی و گزارشگری نیز به آن اضافه شد.

بازیکنان

بازیکنان کنونی

باشگاه‌های ایرانی در هر فصل می‌توانند از ۲۰ بازیکن بزرگسال، ۷ بازیکن زیر ۲۳ سال ٬ ۵ بازیکن زیر ۲۱سال(امید) و ۳ بازیکن زیر۱۹ سال(جوانان) استفاده کند. این ۸ بازیکن جز لیست تیمهای پایه قرار دارند و در صورت نیاز به تیم اصلی اضافه خواهند شد.هر باشگاه در فصل نقل و انتقالات می‌تواند ۶ بازیکن لیگ برتری جذب کند و باشگاه‌هایی که به لیگ برتر صعود کردند می‌توانند ۷ بازیکن لیگ برتری جذب کنند همچنین هر تیم می‌تواند از ۴ بازیکن خارجی که الزاماً باید یک آسیایی در میان آنها باشد استفاده کند.[۲۲۱]فهرست زیر بازیکنان کنونی پرسپولیس را نشان می‌دهد. بازیکنانی که سهمیه زیر ۲۳ سال یا زیر ۲۰ سال هستند، با ستاره (*) مشخص شده‌اند.

شماره نقشبازیکن
۱ پرچم ایران دروازه‌بان رضا محمدی
۴ پرچم ایران مدافع سید جلال حسینی
۵ پرچم ایران هافبک قاسم دهنوی
۶ پرچم ایران مدافع محسن بنگر
۷ پرچم ایران هافبک حمید علی‌عسگر
۱۰ پرچم ایران مهاجم غلامرضا رضایی
۱۱ پرچم ایران هافبک رضا حقیقی
۱۳ پرچم ایران مدافع حسین ماهینی
۱۴ پرچم ایران هافبک محمد نوری
۱۶ پرچم ایران مدافع مهرداد پولادی
۲۰ پرچم ایران مدافع علیرضا نورمحمدی
۲۱ پرچم ایران دروازه‌بان امیر عابدزاده*
۲۴ پرچم ایران مهاجم هادی نوروزی
 
شماره نقشبازیکن
۲۸ پرچم ایران دروازه‌بان مسعود داستانی*
۳۰ پرچم ایران مدافع محمدرضا خانزاده*
۳۵ پرچم ایران مدافع حسین کنعانی*
۴۰ پرچم برزیل دروازه‌بان نیلسون
- پرچم ایران مهاجم یونس شاکری
- پرچم ایران هافبک میلاد غریبی*
- پرچم ایران مهاجم محمد عباس‌زاده
- پرچم ایران هافبک مهرداد کفشگری
- پرچم ایران مهاجم سید مهدی سیدصالحی
- پرچم ایران مدافع میثم حسینی
- پرچم ایران هافبک امید عالیشاه*
- پرچم ایران هافبک پیام صادقیان*
- پرچم صربستان هافبک مارکو اشچپانوویچ
- پرچم ایران دروازه‌بان علیرضا حقیقی

بازیکنان جام جهانی

جام جهانی ۱۹۷۸ پرچم آرژانتین

جام جهانی ۱۹۹۸ پرچم فرانسه

جام جهانی ۲۰۰۶ پرچم آلمان

بازیکنان برجسته و بازیکنان پیشین

 

کاپیتان‌ها

#نامدوران بازی در
پرسپولیس
دوران کاپیتانیشماره
پیراهن
۱ پرچم ایران حمید جاسمیان ۱۳۴۹-۱۳۴۶ ۱۳۴۹-۱۳۴۶ ۵
۲ پرچم ایران بیوک وطنخواه ۱۳۵۳-۱۳۴۶ ۱۳۵۱-۱۳۵۰ ۶
۳ پرچم ایران همایون بهزادی ۱۳۵۳-۱۳۴۶ ۱۳۵۳-۱۳۵۱ ۱۰
۴ پرچم ایران جعفر کاشانی ۱۳۵۳-۱۳۴۶ ۱۳۵۳ ۴
۵ پرچم ایران ابراهیم آشتیانی ۱۳۵۵-۱۳۴۶ ۱۳۵۴-۱۳۵۳ ۲
۶ پرچم ایران علی پروین ۱۳۶۷-۱۳۴۹ ۱۳۶۹-۱۳۵۴ ۷
۷ پرچم ایران محمد پنجعلی ۱۳۷۳-۱۳۵۵ ۱۳۷۱-۱۳۶۷ ۵
۸ پرچم ایران فرشاد پیوس ۱۳۶۷-۱۳۶۴
۱۳۷۷-۱۳۶۸
۱۳۷۵-۱۳۷۱ ۱۷
۹ پرچم ایران مجتبی محرمی ۱۳۷۶-۱۳۶۷ ۱۳۷۵ ۸
۱۰ پرچم ایران احمدرضا عابدزاده ۱۳۷۹-۱۳۷۳ ۱۳۷۹-۱۳۷۵ ۱
۱۱ پرچم ایران افشین پیروانی ۱۳۸۳-۱۳۷۲ ۱۳۸۲-۱۳۷۹ ۵
۱۲ پرچم ایران کریم باقری ۱۳۷۶-۱۳۷۵
۱۳۸۱-۱۳۸۹
۱۳۸۳-۱۳۸۹ ۶
۱۳ پرچم ایران سپهر حیدری
۱۳۸۶-۱۳۹۰

۱۳۸۹-۱۳۹۰
۳
۱۴ پرچم ایران علی کریمی
۱۳۷۷-۱۳۸۰
۱۳۸۷-۱۳۸۸
۱۳۹۰-

۱۳۹۰-
۸
۱۵ پرچم ایران مهدی مهدوی کیا
۱۳۹۰-۱۳۹۱

۱۳۹۱
۲
یادکرد [۲۰]   

مربیان

 

کادر فنی کنونی

پرچم ایران علی دایی سرمربی
پرچم ایران جواد منافی دستیار
پرچم ایران رضا فروزانی دستیار اول
پرچم ایران محمد دایی دستیار اول
پرچم ایران کریم باقری مدیرفنی
پرچم ایران محمد پنجعلی مدیر تیم
پرچم ایران علی پروین مدیرراهبردی
پرچم ایران بهزاد غلامپور مربی دروازه‌بان‌ها
پرچم ایران محمدرضا مولایی بدنساز
پرچم ایران ادموند بزیک آنالیزور
پرچم ایران سعید شیرینی سرپرست
پرچم ایران وجیه‌الله چشمه‌سری پزشک
پرچم ایران مهدی خانبانی روانشناس
پرچم ایران میثم علی‌پور فیزیوتراپ

مربیان اخیر

مربیان برجسته پیشین

 
نامدورانجام‌ها
کشوریآسیاییجمع
لیگحذفیدیگر
جام‌ها
برندگان
جام
پرچم انگلستان آلن راجرز
۱۳۵۳-۱۳۵۰
۲
۰
۰
۰
۲
پرچم ایران بیوک وطنخواه
۱۳۵۴
۱
۰
۰
۰
۱
پرچم ایران علی پروین
۱۳۷۲-۱۳۶۰
۱۳۸۲-۱۳۷۷
۱۳۸۴
۳
۳
۹
۱
۱۶
پرچم کرواسی استانکو پاکلپوویچ
۱۳۷۶-۱۳۷۴
۲
۰
۰
۰
۲
پرچم ایرانپرچم ایالات متحده آمریکا افشین قطبی
۱۳۸۷-۱۳۸۶
۱
۰
۰
۰
۱
پرچم ایران علی دایی
۱۳۸۸–۱۳۹۰
۰
۲
۰
۰
۲

چارت مدیریتی باشگاه

پرچم ایران وزارت ورزش و جوانان مالک
پرچم ایران محمدرضا رویانیان مدیرعامل
پرچم ایران محمد جمعه‌ای مشاور مدیرعامل
پرچم ایران بهروز منتقمی قائم مقام
پرچم ایران فداحسین مالکی رئیس هیئت مدیره
پرچم ایران محمدرضا رویانیان عضو هیئت مدیره
پرچم ایران فداحسین مالکی عضو هیئت مدیره
پرچم ایران مهدی تاج عضو هیئت مدیره
پرچم ایران علی پروین عضو هیئت مدیره
پرچم ایران حسین نژادفلاح عضو هیئت مدیره
پرچم ایران سعید شیرینی معاون اجرایی باشگاه
پرچم ایران محمدحسن عالمی معاون ورزشی باشگاه
پرچم ایران علی‌رضا اسماعیلی معاون فرهنگی و اموراجتماعی باشگاه
پرچم ایران محمود سالارکیا معاون حقوقی باشگاه
پرچم ایران داریوش سودی معاون پزشکی باشگاه
پرچم ایران حمید استیلی معاون آکادمی باشگاه
پرچم ایران داریوش سودی مدیر دانشگاه پرسپولیس
پرچم ایران حسین قدوسی مدیر روابط عمومی باشگاه
پرچم ایران ایرج پازوکی مدیر امور پیشکسوتان
پرچم ایران علی پروین رئیس کمیته فنی
پرچم ایران افشین پیروانی عضو کمیته فنی
پرچم ایران حمید درخشان عضو کمیته فنی
پرچم ایران ابراهیم آشتیانی عضو کمیته فنی
پرچم ایران رضا وطن‌خواه عضو کمیته فنی
پرچم ایران حسین فریدونی رئیس کانون هواداران
پرچم ایران محمد پنجعلی مدیر تیم فوتبال بزرگسالان

دست‌آوردها

 

کشوری

آسیایی

مسائل اقتصادی و حقوقی

درآمدزایی

باشگاه‌های فوتبال ایران، از جمله پرسپولیس در درآمدزایی حرفه‌ای نیستند.[۲۲۷] هم‌اکنون بیشتر منابع مالی باشگاه پرسپولیس توسط مالک باشگاه، سازمان تربیت بدنی تامین می‌شود.[۲۲۸] کمک‌های بلاعوض هواداران ثروتمند،[۲۴][۲۲۹] فروش بازیکن،[۲۴] بازی‌های بین‌المللی[۲۴][۲۳۰] و حامیان مالی[۲۴] از دیگر منابع مالی مهم باشگاه هستند. به طور مثال، مبلغ قرارداد پرسپولیس با ماری براون، ۳ میلیارد تومان بوده‌است.[۲۳۱] در سال ۱۳۸۳، باشگاه پرسپولیس با مشارکت شرکت اتریشی آسپا در تولید نوشابه «پرس پاور» با برند خود به فعالیت اقتصادی پرداخت.[۲۳۲][۲۳۳] پرسپولیس همچنین توانسته به عنوان نخستین باشگاه ایرانی بابت حق‌پخش تلویزیونی[۲۳۴] و فروش فیلم[۶۲] درآمدزایی کند. با این وجود تلاش‌های باشگاه برای درآمدزایی از فروش بلیت (که از مهمترین منابع درآمد باشگاه‌های فوتبال حرفه‌ای است)[۲۲۷] تاکنون بی‌نتیجه مانده‌است.[۲۳۵]

وب‌گاه گل در گزارشی تحلیلی از تاثیر بحران اقتصادی جهان بر فوتبال کشورهای مختلف، به دلیل دولتی بودن این باشگاه وقوع این بحران را بر مسائل مالی آن کاملاً بی‌تاثیر دانسته‌است.[۲۳۶]

حامیان مالی

حامیان پیراهن پرسپولیس
فصلتامین‎کننده لباسحامی
۱۳۷۶ شکاری شرکت ملی فولاد ایران
۱۳۷۷-۷۸ نهنگی آیوا
۱۳۷۸-۷۹
۱۳۷۹-۸۰ جورابان
۱۳۸۰-۸۱ ان‌ای‌سی تیدی
۱۳۸۱-۸۲ سامسونگ
۱۳۸۲-۸۳ جورابان دایی تلویزیون پارس
۱۳۸۳-۸۴ نهنگی پرس پاور جگوار
۱۳۸۴-۸۵ بمبا هتل داریوش شهر آفتاب جیوردانو
۱۳۸۵-۸۶ حصاری ایرتویا ایکات ایرانسل
۱۳۸۶-۸۷ اول‌اشپورت تعاونی اعتباری شهر شهروند
۱۳۸۷-۸۸ بدون حامی ماری براون
۱۳۸۸-۸۹ حصاری اول‌اشپورت بهگل شهرداری تهران
۱۳۸۹-۹۰ اول‌اشپورت بانک شهر
۱۳۹۰-۹۱ بانک شهر اوپل

هم‌اکنون شرکت خودروسازی اپل، تامین خودروی صدرا و هواپیمایی آسمان[۲۳۷] حامیان مالی باشگاه هستند.[۲۳۸]

پرسپولیس نخستین باشگاه فوتبال ایرانی است که پای حامیان مالی را به فوتبال ایران باز کرد.[۲۳۹] نخستین بار در اواخر دهه ۶۰ کارخانه‌های الکترونیکی خارجی مانند گلدستار، ال‌جی و تویوتا قراردادهای کوتاه‌مدتی با پرسپولیس بستند.[۲۳۹] مبلیران نیز به عنوان یکی از نخستین حامیان ایرانی پرسپولیس، در میانه دهه ۷۰ تنها برای دو بازی ۵ میلیون تومان به پرسپولیس پرداخت.[۲۳۹] در دهه ۸۰، پیراهن پرسپولیس حامیان متعددی به خود دید که بیشترشان مدت کوتاهی حامی باشگاه بودند.[۲۴۰]

بر اساس پژوهشی که دو عضو هیئت علمی و یک دانشجوی دانشکده مدیریت و کارآفرینی دانشگاه تهران در سال ۱۳۸۸ با عنوان «بررسی اثربخشی حمایت‌های مالی ورزشی در میان هواداران ورزش فوتبال در ایران» انجام دادند؛ میزان علاقه‌مندی شرکت‌ها به حمایت مالی از این باشگاه در سالیان گذشته سیر صعودی داشته‌است و اگرچه بیشتر حامیان به نتایج دلخواه خود از تبلیغ رو پیراهن این تیم نرسیده‎اند، مدت حمایت مالی این شرکت‌ها معمولاً کوتاه بوده‌است.[۲۴۰] حامیانی که مدت بیشتری نامشان روی پیراهن تیم درج شده، بیشتر در ذهن هواداران ماندگار بوده‎اند. در پرسشنامه‎ای که از پرسش‎شوندگان می‎پرسد «اولین حامی مالی که به نظرتان می‎رسد چیست؟»، نام آیوا که بیش از یک دهه پیش حامی مالی این تیم بوده، از ماری براون که در زمان انجام پژوهش حامی مالی باشگاه بوده‎است، بیشتر ذکر شده‎است.[۲۴۰]

با آغاز دوران مدیریت حبیب کاشانی (که عضو شورای شهر تهران بود) در سال ۱۳۸۶، سازمان نیمه‌دولتی شهرداری تهران با زیرمجموعه‌های خود از حامیان اصلی این باشگاه به شمار می‌رفت[۲۳۹][۲۴۱] که پس از فسخ یکجانبه قرارداد از سوی پرسپولیس در سال ۱۳۹۰، از باشگاه شکایت کرد.[۲۳۸] پرسپولیس پیشتر با حامیان دیگر خود مانند بهگل و جگوار نیز به مشکل خورده بود.[۲۴۲][۲۴۳]

شرکت اول‌اشپورت نیز از سال ۱۳۸۶،[۲۴۴] تامین لباس‎های این باشگاه را بر عهده دارد.[۲۴۵] از تامین‎کنندگان پیشین لباس باشگاه می‌توان جورابان، حصاری و دایی را نام برد.[۲۴۶] تامین‎کنندگان از محل فروش لباس‌ها به باشگاه پول پرداخت می‌کنند؛[۲۴۴] به طور مثال، جورابان در قرارداد خود با باشگاه ۳۰% از عواید فروش لباس‌ها را به پرسپولیس می‌داد.[۲۴۶] البته بر خلاف روال معمول در فوتبال جهان و همانند دیگر باشگاه‌های ایرانی، تامین‎کنندگان لباس پولی بابت حمایتشان به پرسپولیس پرداخت نمی‌کنند.[۲۳۹] نقض مکرر رعایت کپی رایت در ایران به عنوان مانع اصلی این امر قلمداد می‌شود؛ چرا که تولیدی‌های کوچک، لباس‌های ارزان و بی کیفیت مشابه را تولید می‌کنند و شرکتی که حامی است (با قیمت‌های بالاتر لباسش) نمی‌تواند آن طور که باید بازار داشته باشد و سود ببرد.[۲۴۴]

دارایی‌ها

باشگاه پرسپولیس مالک یک ساختمان ۵ طبقه در خیابان شیخ‌بهایی تهران است. این ساختمان در زمین اهدایی فدراسیون فوتبال ایران ساخته‌شده و دفتر باشگاه‌است.[۲۴۷] در سال ۱۳۸۷ قرار بود موزه پرسپولیس در این مکان راه‌اندازی شود.[۲۴۸]

در تیر ۱۳۸۸، سازمان تربیت بدنی با پرداخت ۲ میلیارد تومان ۱٪ از سهام بانک تات را برای باشگاه پرسپولیس خرید.[۲۴۹] این باشگاه یک کلینیک پزشکی با نام «بیمارستان پرسپولیس» در خیابان گاندی تهران دارد که در خرداد ۱۳۸۹ آغاز به کار کرد.[۲۵۰][۲۵۱] در سال ۱۳۸۴ نیز خبری درباره خرید ورزشگاه و راه‌اندازی شرکت هواپیمایی توسط باشگاه منتشر شده‌بود که انجام نگرفت.[۲۵۲]

این باشگاه پیشتر مالک ورزشگاه راه‌آهن[۳۳] و مجموعه فرهنگی ورزشی شهید چمران[۳۶] نیز بوده‌است.

مالکیت

مالکان باشگاه پرسپولیس
مالکدوران مالکیت
ازتا
شرکت سهامی سی‌آرسی ۱۳۴۲ ۱۳۵۷
سازمان تربیت بدنی ۱۳۵۸ ۱۳۶۵
بنیاد مستضعفان ۱۳۶۵ بهمن ۱۳۶۵
سازمان تربیت بدنی ۱۳۶۵ ۱۳۷۲
وزارت فلزات و معادن ۱۳۷۲ ۱۳۷۶
سازمان تربیت بدنی ۱۳۷۶ ۱۳۹۰
وزارت ورزش و جوانان ۱۳۹۰ اکنون

پیش از انقلاب، مالک باشگاه «شرکت سهامی سی‌آرسی» (بخش خصوصی) بود. در شرکت سی‌آرسی به جز علی عبده، فاطمه پهلوی و همسرش محمد خاتم از سهامداران عمده بودند.[۲۰][۲۱][۲۳] پس از انقلاب، اموال باشگاه مصادره شد[۳۶] و تحت پوشش بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی و سازمان تربیت بدنی رفت. (دهه ۱۳۶۰)[۲۰][۲۴] از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶، باشگاه تحت مدیریت وزارت معادن و فلزات بود و از لحاظ منابع مالی دگرگون شد.[۲۴] پرسپولیس از سال ۱۳۷۶ تحت تملک سازمان تربیت بدنی قرار گرفت.[۲۴] در دی ۱۳۸۹، با مصوبه مجلس شورای اسلامی وظایف سازمان تربیت بدنی رسماً به وزارت ورزش و جوانان ایران محول شد و با چند ماه تاخیر،[۲۵۳] پرسپولیس تحت نظر این وزارتخانه قرار گرفت.[۲۵۴]

اختلاف حقوقی بر سر برند پرسپولیس

بنابر نوشته سالنامه و فرهنگ رسمی باشگاه چاپ سال ۱۳۸۶، با پایان دوران زمامداری وزارت معادن بر باشگاه، اختلاف و بحران مالی–مدیریتی ایجاد شد و میان سال‌های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۱ یک «جنگ سهام آغاز شد که با پیروزی سازمان تربیت بدنی با پایان رسید.»[۲۴]

ماجرا از این قرار بود بنیاد مستضعفان در اداره باشگاه ناتوان بود و آن را به تربیت بدنی واگذار کرد و تربیت بدنی نیز قرار بود باشگاه را به بخش خصوصی واگذار کند. در راستای این اقدام؛ در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ۱۳۷۰، شرکتی با نام «شرکت فرهنگی ورزشی پرسپولیس سهامی خاص» با شماره ۸۳۳۳۲ به ثبت رسید.[۲۵۵] (سهام‌داران: سازمان تربیت بدنی به نمایندگی عباس انصاری‌فرد ۵۰٫۵٪، اسماعیل وفایی ۴۹٪ و مهدی منظرموعود ۰٫۵٪) اما در ۲۷ بهمن، امتیاز باشگاه به جای شرکت پرسپولیس، به «موسسه فرهنگی ورزشی پیروزی» انتقال یافت. سازمان تربیت بدنی این شرکت را به حسین محلوجی، امیر عابدینی و عباس انصاری‌فرد هبه داد. (در سال ۱۳۸۰ سهام از آنان گرفته‌شد)[۲۵۶] پس از این مدت عابدینی نیز به مالکان شرکت پرسپولیس اضافه شد.[۲۵۷] (یعنی عابدینی هم در شرکت پرسپولیس و هم در شرکت پیروزی سهام‌دار شده‌بود.)

مالکان شرکت پرسپولیس خود را «مالک اصلی» باشگاه می‌دانستند[۲۵۸] و به دادگاه شکایت کردند، اما دادگاه در تاریخ ۲۲ اسفند ۱۳۸۰ رأی به مالکیت سازمان تربیت بدنی داد. دادگاه تجدیدنظر نیز در تاریخ ۸ تیر ۱۳۸۳ این رأی را تائید کرد.[۲۵۹] سرانجام در مرداد ۱۳۹۰؛ در پی دعوی باشگاه علیه شرکت فرهنگی ورزشی پرسپولیس سهامی خاص، قاضی شعبه ششم دادگاه عمومی مجتمع قضایی شهید بهشتی رای قطعی به تعلق برند پرسپولیس به باشگاه، و حذف نام پرسپولیس از شرکت پرسپولیس سهامی خاص داد.[۲۶۰] درتاریخ ۲۲ فروردین ۱۳۹۰ محمد رویانیان مدیر عامل وقت تیم پیروزی اعلام کرد که نام اصلی باشگاه به این باشگاه عودت داده شد. [۲۶۱]}}

 

نگارخانه

تعداد صفحات : 13

اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    نظرسنجی
    به کدام بخش وبلاگ علافه بیشتری دارید؟
    آمار سایت
  • کل مطالب : 13
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 13
  • آی پی دیروز : 5
  • بازدید امروز : 2
  • باردید دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 2
  • بازدید ماه : 2
  • بازدید سال : 5
  • بازدید کلی : 942